

నిర్మలానంద హిందీ సాహిత్యపత్రికలని రప్పించుకొనేవారు. హిందీ రచనలు; ఇతర భారతీయ భాషలు, కొన్ని ప్రపంచ భాషల రచనలు కూడ వాటిలో అచ్చవుతుండేవి. ఇంతకాలంగా ‘ప్రజాసాహితి’ అవసరార్థం నిరాలా, నాగార్జున్, ముక్తిబోధ్, కైఫీఆజ్మీ, సాహిర్ లూధియానవీ, సర్వేశ్వర్ దయాళ్ సక్సేనా, అవతార్సింగ్ పాష్, అమృతాప్రీతమ్, కె.అయ్యప్పపణికర్ వంటి ఉదాత్త కవుల కవితలనేకం అనువదించుకొచ్చారు. అందులోంచి ఎంచిన కవితలతో ‘కలాల కవాతు’ (2009) సంపుటం ప్రచురించారు. విభిన్న ప్రాంతాలు, వేర్వేరు జీవితానుభవాలకు చెందిన ఈ కవుల ముక్తకంఠంలోంచి అంతస్సూత్రంగా కఠోర సత్యం, సమున్నత జీవితేచ్ఛ, మామూలు మనుషుల పట్ల ప్రేమ వినవస్తుంది.

నిర్మలానందగారిని గురించిన
అనువాదానికి సంబంధించిన
అనేక విషయాలను మాకు పరిచయం చేసారు.
ఆయన కాక పోతే”నా నెత్తురు వృధాకాదు”మనకు అపరిచితంగా నిలిచిపోయేదేమో..
ఆయన కృషి అజరామరం
అనువాదరంగంలలో అనన్యసామాన్యుడు నిర్మలానందగారు ఆయనకు సలాం
అటువంటి మహోన్నత వ్యక్తిని వ్యక్తిత్త్వాన్ని కృషిని అత్యద్భుతంగా అక్షరాలలోనికి అనువదించిన
మీకు నమస్కారం.
దివ్యమైన మనిషికి భవ్యమైన నివాళి శ్రీధర్ గారూ నమస్తే
నామాడి శ్రీధర్ గార్కి, నాన్నగారి గురించి మీరు రాసిన వ్యాసం అర్ధవంతంగా ఉంది.. ఆయన 1950లో SSLC చదివారు. టైప్ హయ్యర్, షార్ట్ హ్యాండ్, హిందీలో అన్ని శాఖలు పాసయ్యారు. అయితే నిర్మలానంద 16 ఏళ్లకే తండ్రి హఠాత్తుగా చనిపోవడంతో కుటుంబ భాద్యతల కారణంగా పై చదువులు చదివే పరిస్థితి లేదు.. తల్లి, ముగ్గురు తమ్ముళ్లు, ఒక చెల్లి.. బాధ్యత తనపై ఉండటం.. 1952 లో అనకాపల్లి మున్సిపాల్టీలో టైపిస్ట్ గా ఉద్యోగానికి చేరిపోయారు .. ఆ తర్వాత 1957 లో రైల్వే ఉద్యోగానికి వెళ్లిపోవడంతో సాధ్యపడ లేదు.. ఈనాటి కాలానికి తగినట్లు డిగ్రీలు , పిహెచ్ డీ లు లేకపోవచ్చు కానీ హందీ, ఇంగ్లీషు, బెంగాలీ భాష మీద మంచి పట్టు ఉండేది.. కొసమెరుపు ఏమిటంటే తను అత్యంత ద్వేషించే హిందీ నే తర్వాత కాలంలో కార్యరంగం అయ్యింది.. అనువాదాన్ని సామాజిక భాద్యతగా తీసుకున్న నిర్మలానంద .. తెలుగు సాహిత్యాన్ని ఇతర భాషల్లోకి తీసుకెళ్లాలంటే హిందీ సరైన వేదిక అని నమ్మి.. తర్వాత కాలంలో పూర్తిగా సాహిత్య జీవితాన్ని కొనసాగించారు..
నిర్మలానంద గారి జీవితం నిరాడంబరం ,ఆదర్శప్రాయం ..వారికీ జోహార్లు …
నిర్మలమైన మనస్సుతో నిష్కల్మష హృదయంతో నిరంతరం కాలికి బలపం కట్టుకుని తిరిగి ప్రజాసాహితి పత్రిక కోసం, ప్రజాసాహిత్యం కోసం రాత్రి పగలు శ్రమపడి న వ్యక్తి నిర్మలానంద అతని ఉత్సాహం ,గలగలమని నువ్వే నువ్వు అనితరసాధ్యం.
అతను దగ్గరుంటే ఆనందం
అతడొక మాటలు చెరువు
అతడొక గంధపు తరువు