కవీ
మళ్లీ కొత్తగా ఈ కుట్ర గొడవేంటీ?’’
కుట్ర కొత్త కాదు
గొడవ అంతకంటే కాదు
ఆదియందూ కుట్ర కలదు
అంతమందునూ కుట్ర కలదు
వెలుతురు పంచడానికి కిరణాలతో
ఆకాశం గొంతు చీల్చే సూర్యుడు
భూమి నుదిటిపైని చెమటతో సంగమానికి..
మేఘాన్ని కరిగించి చిప్పిల్లే చినుకు
పచ్చదనం రక్షణకు మట్టిని పెళ్లగించుకుని
చేతుల దోసిలి సాచే అడవీ-
స్వేచ్ఛను కలగంటూ పెంకును పగులగొట్టి
రెక్కలు విప్పే పిట్టా-
కొత్త ప్రపంచపు మహాద్వారాలను తడుతూ.
లేత పిడికిళ్లతో జనించే శిశువూ-
ఈ సకల చరాచర సృష్టి స్వప్నమే..
ఓ కుట్రపూరిత మెలకువ.
అందరూ పడుకున్నాక నిమ్మలంగా లేచి, చీకట్లో కూర్చొని కవిత రాయడమంటే భలే ఇష్టం నాకు పొద్దుగాల అది తిరిగి చదువుకున్నప్పుడు ఎంత ఆనందమేసేదో (మూడు నెలల తర్వాత) అందరూ ఇంకా పూర్తిగా పడుకోకముందు, వాళ్ళ వాళ్ళ జీవితాల్లోకి జారుకొని పరీక్షించుకునేప్పుడు నిమ్మలంగా...
ప్రియాతి ప్రియమైన పూజ్యులైన శ్రీయుత గౌరవనీయులైన సంబోధనతో మొదలయ్యే ఆప్యాయతాక్షరాలతో కూడిన వాక్యాల పరంపర ఆద్యంతం మళ్ళీ మళ్ళీ చదువుకోవాలన్పిస్తుంది ఆరాటపడే మనసు లోంచి ఉద్భవించే అక్షరాలు కలంలోంచి కాలంలోకి ప్రవహిస్తూ ఎదుటిమనసుని తాకుతుంది ప్రేమయో...
ఒక సాయంత్రం నన్ను టీ తాగుతూఉంది పక్కనే ఇద్దరు సీనియర్ సిటిజెన్లు ఈ సమాజం మారదని రోడ్డు మీద ఊశారు వాహనాల బరువుతో నడుం వంగిన రోడ్డు ఊతకర్ర కోసం చూస్తోంది పిల్లల్ని మోసుకెళ్లి ఇంటికి చేరుస్తున్న స్కూలు వ్యాన్ కిటికీలోంచి తొంగి చూస్తున్న పసికంట్లో రేపటి...
డేగల హిమసాయి Degala Himasai
గిరిప్రసాద్ చెలమల్లు
సుంకర గోపాలయ్య
ఈ కవిత కూడా కుట్రలో ఒక భాగమే. ఏం కాదా ? గృహ నిర్బంధం ఎందుకు చేయకూడదో ఆలోచించుకోండి.
నేను సిద్ధం
ఓ కుట్ర పూరిత మెలకువ! తెలుగు కవిత్వం ఎంత వింత అభివ్యక్్తీకరణలు చేస్తోంది!