ఖాళీ

రంగుల తోరణాల్నీ వెలుగు రవ్వల్నీ పులుముకుంటున్న ఈ రాత్రి అసలు రంగేది ఎగసి పడే చిచ్చుబుడ్డిని మండి రాలిపడుతున్న తారాజువ్వల్నీ దూరంగా నిలుచుని సంభ్రమంతో చూస్తున్న ఆ పేద బాలిక కళ్ళలో మెరుస్తున్న అసలు రంగేది మెరిసి మాయమయే సంతోషానికీ మెరవకకురుస్తుండే...

రాత్రయ్యిందని.. మనందరం హాయిగా నిదురించే వేళ వాళ్లకీ రాత్రే అయినా.. నిద్ర మాత్రం కనుచూపు మేరలో కానరాదు తెల్లారిందని.. మన పనుల్లో హడావిడి పడేవేళ తెల్లారిపోతున్న వారి బతుకుల్లో.. ఏ వెలుగూ ప్రసరించదు నిశ్శబ్దం అలవాటైన మనకు అలికిడో, ఆర్తనాదమో ఉలికిపాటు...

కొన్ని ఊహలకు దేహాలుండవు గొలుసు తెగిన ఆకారాలుండొచ్చు; నీటి గ్లాస్ లో వేసిన రంగు బిందువు ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ వలయాలు వలయాలుగా విచ్చుకుంటూ కిందికి దిగుతున్నట్టు, కరుగుతున్న ఇంద్రచాప జ్యావల్లీ నాదాలు విహ్వల స్వరసమూహ అస్పష్టరాగాల మనోధర్మ ఆలాపనలై...