నిన్న పలకరించిన మనుషులు ఈ వేళ ఏరీ మనుషుల మధ్య మాటలు దోచేస్తున్నదెవరు నేల నుంచీ నీరు ఆవిరైపోతున్నట్లు కళ్ళముందే మొగ్గ తొడుగుతున్న పూలు రాలిపడుతున్నట్లు తిరిగి పలకరించకుండా ప్రేమలెటు పోతున్నై సందడితో హోరెత్తిన వీధులు ఎందుకిలా మూగబోతున్నై కన్నులిలా...
కవిత
ఇక వెళ్లిపో కరోనా
కరోనా ఓ కరోనా చైనాలో పుట్టి దేశదేశాలకు విస్తరించినా వ్యత్యాసం కానరాలేదు ఎచ్చోటనైనా ఒకే క్షృష్టి నీది ఎవరూ చూడలేని కోణమది రాజైనా మంత్రైనా బంటైనా అందరికీ సమన్యాయం చేస్తున్నావే కరోనా ! అభివృద్ది చెందినా చెందుతున్న ఏ దేశానికైనా నీవొక ఖండాంతర క్షిపణివి...
ఆకాశ రాజ్యం
పొద్దున్నే ఇంటి కోడి కూసింది దుప్పటి తన్ని లేచా దూడ అంబా అని అరచింది ఆ అరుపులో ఆకలి వినబడింది చెంబు పట్టుకుని పాలు పితికి దూడ ని వదిలా కోళ్ళగూటిలో పెట్ట పొదుగుతుంది తన గుడ్లని తన సంతతి కోసం ఇందులో ఖర్చేమీ లేదు దినచర్యలో భాగం మా ఇంటిపై ఒకడి కన్ను...
చేతి గడియారం
చేతి గడియారం కావాలని పదవ తరగతిలో చేరినప్పటి నుండి ఎన్నో సార్లు అడిగినట్టు ఏడ్చినట్టు గుర్తు! వాయిదాలు ఓదార్పులతో తీరని ఎన్నో కోరికల జాబితాలో అదీ చేరిపోయింది! వారం రోజులయితే పబ్లిక్ పరీక్షలనంగ చేతిలో గల్లగురిగితో మహాలక్ష్మిలా ప్రత్యక్షమైంది నా బంగారు...
దుఃఖంలో ఉన్నప్పుడు…
దుఃఖంలో ఉన్నప్పుడంతే! ఏమీ కనపడదు, ఏమీ వినపడదు, ఏమీ గుర్తుండదు. దుఃఖంలో ఉన్నప్పుడంతే! దగ్గర వాళ్ళు పరాయివాళ్ళయిపోతారు. పరాయి వాళ్ళు -దగ్గర వాళ్ళయిపోతారు. దూరమైన వాళ్ళు ఇంకా దూరమై పోతారు. దూరమై దూరమై దగ్గరైపోతారు. మనుషులు వదులు కావడం, మనుషులు పట్టు...
లాస్ట్ మినిట్
వన్ రూపీ కాయిన్, డబ్బా ఫోను మనకోసమే కనిపెట్టి వుంటరు. ఏమీ మాట్లాడలేక నీళ్ళల్లో ఇసిరేసిన రాళ్ల లెక్క అలలు అలలుగా తాకే మాటలకోసం కుప్పలు తెప్పలుగా రూపాయి బిళ్ళల ప్రేమ. వొడవని ముచ్చట్లలో అన్నీ పెగలని మాటలే. నిశ్శబ్దం మనమధ్య రాయభారం నడిపినపుడు...
సెలబ్రేషన్ మానియా
అనేకానేకాల వడపోతల్లోంచి బుద్ధుని బోధనల వంటి చేతులు పేర్చిన ప్రవేశి కగూటిలోని పదాలపక్షులు చలిజ్వరంతో మూగులుతున్నాయి ఇవేవీ మన దేశభక్తి కళ్ళకు కనిపించవు కదా.! రోగకారక క్రిములు ఘనంగా దినోత్సవాలు జరుపుతున్నప్పుడు రకరకాల జబ్బు గొంతులు దబాయిస్తూ దౌర్జన్యం...
దృక్కోణాలు!
నీవు నిర్వాత మేఘ శకలానివి, కదలలేవు; ఆకాశం నీకు ఊచలు లేని పంజరం ! నేను కటకటాల వెనుక చిలుకను, ఎగిరిపోలేను; నేను నిగళాలకు చిక్కిన నింగిని ! నీవేనా ఆ నీలి మబ్బుల నీడలలో చువ్వలను కట్టుకొని ఎగురుతున్న లోహ విహంగానివి ! తొంగి చూడకు శూన్యం లోకి ; అక్కడ నీకు...
నిర్వికారాలు
కొన్ని ఊహలకు దేహాలుండవు గొలుసు తెగిన ఆకారాలుండొచ్చు; నీటి గ్లాస్ లో వేసిన రంగు బిందువు ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ వలయాలు వలయాలుగా విచ్చుకుంటూ కిందికి దిగుతున్నట్టు, కరుగుతున్న ఇంద్రచాప జ్యావల్లీ నాదాలు విహ్వల స్వరసమూహ అస్పష్టరాగాల మనోధర్మ ఆలాపనలై...
కొన్ని వెన్నెల ఉదయాలు కొన్ని చీకటి మధ్యాహ్నాలు
బయట వెన్నెల హోరు లోన చీకటి దీపం; బద్దలైన నీ తిమిర కిరణాలు ఒంటరి నిర్ణిద్ర గది గోడలను ఢీకొని నేల రాలుతుంటవి. నీవు కట్టుకున్న అగ్గిపెట్టెలో నీవు నిన్ను నీవు బంధించుకున్న బంగరు రెక్కవు. ఎంత గింజుకున్నా రేయి చల్లారదు ఈ తుఫాను రాత్రి నిద్రించదు, ఏ చలువ...
కురవాల్సిన వాన
ఎగిరి కాళ్లతో తొక్కాను ఎంతకీ రాదే ఇంతలో వాళ్ళొచ్చారు పాపాయి బుగ్గని తాకినట్టు తాకారు బుజ్జి నవ్వుల్లా కాలాన్ని చీల్చుతూ బయటకొచ్చింది… చరిత్ర కలని ఆవిష్కరించడానికి చేతినే కుంచెని చేశాను ప్చ్ కుంచె వేళ్ళన్నీ కాన్వాస్ మీద రక్తం రాలుస్తున్నాయి ఆమె...
‘రూపా’యి
నా రూపం నాటి నుండి నేటి దాకా మారుతూనే మారకం లో వ్యత్యాసాలు విన్యాసాలు సగటుజీవి చేతిలో నేను అపురూపాయి నేనే బొమ్మా నేనే బొరుసు బిళ్ళని పిల్లల చేతుల్లో పెట్టుబడిదారుల చేతుల్లో అంగడిబొమ్మని మాంద్యం తరుముకొస్తుంటే వినియోగదారుడు బేలగా పెట్టుబడిదారుడు...
పదునైన కలాలూ
ఎత్తిన పిడికిళ్లూ
>జల జల పొంగే నెత్తుటి ఉడుకుని సన్నరాలు* తెగిపడేలా వొత్తిపట్టి దాన్ని మాటలుగానో అక్షరాలుగానో కాలువగట్టించి జనసేద్యం చేస్తున్నందుకేనా ఈ గుళ్ళవాన ఇంతకీ మీరేమడిగారు గౌరీ నువ్వేం చెప్పావ్ కల్బుర్గీ మీరంతా ఏం చేశారని ఈ నెత్తుటి ధార… అయ్యా సాయిబాబా...
వాక్ దానం
మాటలు… వొట్టి మాటలు గల్లరగల్లరమనే చిల్లర పైసల్లా కొన్ని పచ్చనాకు మట్టిని ముద్దాడినట్టు కొన్ని జబ్బమీద మోసుకు తిరిగెటోడొకడు గుండెల్లో దాసుకు తిరిగెటోడొకడు కొన్ని బరువుగా కొన్ని బాధ్యతగా చెల్లాచెదురుగా పడిపోయిన మాటల్ని ఏరుకొత్తవు నిట్టాడులా...
వార్తా చత్వారం
తాతా ఏంటి కంట్లో శుక్లం తీసేసుకుని వాలుకుర్చీలో కూర్చుని సోడాబుడ్డి కళ్ళజోడు సరిచేసుకుంటూ అంగుళం వదలకుండా తెగ చదివేస్తున్నావ్ అంతా విశ్వసనీయత లేని సమాచారం గతకాలం కాదిది ఎవ్వడికిష్టమొచ్చింది వాడు పెద్ద పెద్ద అక్షరాలతో రాస్తాడు మోసపోకు నిజమనుకుని...
మెకానికల్ ఇంజనీరింగ్
అక్కడ తలలు లేని సూత్రాలు ప్రాణం లేని సమీకరణాలు ఎందుకు పుట్టాయో తెలియని ప్రమేయాలు జీవితాలను లోతుగా అధ్యయనం చేస్తుంటాయి మధ్య మధ్యలో వేరే ప్రపంచపు విద్యుత్తు, కంప్యూటర్ అవశేషాలు పైపైన యుద్దం అని పూర్తిగా మెదడుని తినేస్తుంటాయి ప్రయోగాలు జరగని...
రంగు రెక్కల గుర్రం
రోజూ ఇలాగే ఇక్కడికే ఎందుకో ఎక్కడికో తెలియకుండానే వచ్చేస్తున్నా ఇది నిజమూ కాదనీ కలా కాదనీ కల లాటి నిజమూ కాదనీ తెలుస్తూనే వుంది నిజమైతే కూడా బాగుండని అనిపిస్తూనే వుంది ఏదో తెలియని లోకం రోజూ చూసే మనుషుల్లా లేని మనుషులు కనిపిస్తున్న లోకం ఆకసాన్ని...
చూడలేదు
మా ఊరి మట్టివాసన నన్నెపుడూ వీడలేదు మళ్ళీ ఏ ఊరూ నన్ను కన్నబిడ్డలా చూడలేదు దృష్టి గమ్యంపై లగ్నం చేసి నడుస్తూ ఉంటే దారిలో ముళ్ళు చూడలేదు మైలురాళ్ళు చూడలేదు ఎరుపెక్కిన చెక్కిలిపూలు అరవిచ్చిన అధరసుమాలు ఇటువంటి పూదోటని మునుపెన్నడూ చూడలేదు ఈరోజు కూడా ఒక...
ఎరుక
ఓ పక్క చిరిగిన దిండు, చెదలుపట్టిన కర్రలు కాలిన దేహాల నుండి రాలిన బూడిద వాడిన పూలమాలల,కింద శవాల్ని పెట్టుకొని ఉబ్బిన నేల ఇప్పుడే నిన్న రాలిపోయన ఇరవై రెండేళ్ల కుర్రాడి శవాన్ని ఇక్కడి కి తీసుకొచ్చాం సాయంత్రం నుండి వాళ్ళ అమ్మ తుపానుకి వణుకుతున్న...
రంగులు
ఎవరో ఏ దిక్కునుండి వచ్చారో నేను పరధ్యానంలో ఉండగా ఎదురుగా ముఖంనిండా ప్రశ్నల పుస్తకం పరచుకుని కంగారుగా లేరు జవాబుకోసం ఆశగా ఒక్క ప్రశ్నకైనా ఒక ప్రశ్న నేనెవరిని మనిషిని! ఏ మనిషి తెల్లబోయాను పులుముకున్న రంగుల్లో ఏ మనిషని చెప్పలేక నా దుర్గతికి...
మనిషీ పక్షీ
పక్షి గూడు తనిష్టం తన నైపుణ్యం తన కళాత్మకత భౌగోళిక నైసర్గిక నిర్ణయం తనదే గాలి నీరు మంట గూడుని చెదరనీయని చోటు ఎన్నిక స్థిర నివాసం కాకపోయినా తనదైన శైలిలో పుల్లపుల్ల ఏరి కూర్చి నిర్మాణం ప్రాంతంలో తన వనరులు తరిగితే వలస జంకు లేకుండా మరోచోట మళ్ళీ గూడు తనే...
రోటి పచ్చడి
మా ఆవిడ రోటి పచ్చడి చేస్తోంది వేరుశనగ పప్పులు కొన్ని కొన్ని ఎండు మిరపకాయలు దోరగా వేయించిన ధనియాలు, జీలకర్ర కాస్త చింత పండు ఉప్పు కూడా వేసింది నాలుక ప్రేమ లో పడాలిగా పొడవయిన వాక్యం లాంటి రోకలి లయబద్దం గా రోట్లో దంచుతుంటే పరిసరాలు పరిమళ భరితం రోటిది...