బయట వెన్నెల హోరు లోన చీకటి దీపం; బద్దలైన నీ తిమిర కిరణాలు ఒంటరి నిర్ణిద్ర గది గోడలను ఢీకొని నేల రాలుతుంటవి. నీవు కట్టుకున్న అగ్గిపెట్టెలో నీవు నిన్ను నీవు బంధించుకున్న బంగరు రెక్కవు. ఎంత గింజుకున్నా రేయి చల్లారదు ఈ తుఫాను రాత్రి నిద్రించదు, ఏ చలువ...
కవిత
నాగరాజు రామస్వామికురవాల్సిన వాన
ఎగిరి కాళ్లతో తొక్కాను ఎంతకీ రాదే ఇంతలో వాళ్ళొచ్చారు పాపాయి బుగ్గని తాకినట్టు తాకారు బుజ్జి నవ్వుల్లా కాలాన్ని చీల్చుతూ బయటకొచ్చింది… చరిత్ర కలని ఆవిష్కరించడానికి చేతినే కుంచెని చేశాను ప్చ్ కుంచె వేళ్ళన్నీ కాన్వాస్ మీద రక్తం రాలుస్తున్నాయి ఆమె...
శ్రీ వశిష్ట సోమేపల్లి‘రూపా’యి
నా రూపం నాటి నుండి నేటి దాకా మారుతూనే మారకం లో వ్యత్యాసాలు విన్యాసాలు సగటుజీవి చేతిలో నేను అపురూపాయి నేనే బొమ్మా నేనే బొరుసు బిళ్ళని పిల్లల చేతుల్లో పెట్టుబడిదారుల చేతుల్లో అంగడిబొమ్మని మాంద్యం తరుముకొస్తుంటే వినియోగదారుడు బేలగా పెట్టుబడిదారుడు...
గిరిప్రసాద్ చెలమల్లుపదునైన కలాలూ
ఎత్తిన పిడికిళ్లూ
>జల జల పొంగే నెత్తుటి ఉడుకుని సన్నరాలు* తెగిపడేలా వొత్తిపట్టి దాన్ని మాటలుగానో అక్షరాలుగానో కాలువగట్టించి జనసేద్యం చేస్తున్నందుకేనా ఈ గుళ్ళవాన ఇంతకీ మీరేమడిగారు గౌరీ నువ్వేం చెప్పావ్ కల్బుర్గీ మీరంతా ఏం చేశారని ఈ నెత్తుటి ధార… అయ్యా సాయిబాబా...
లోలా కోసూరివాక్ దానం
మాటలు… వొట్టి మాటలు గల్లరగల్లరమనే చిల్లర పైసల్లా కొన్ని పచ్చనాకు మట్టిని ముద్దాడినట్టు కొన్ని జబ్బమీద మోసుకు తిరిగెటోడొకడు గుండెల్లో దాసుకు తిరిగెటోడొకడు కొన్ని బరువుగా కొన్ని బాధ్యతగా చెల్లాచెదురుగా పడిపోయిన మాటల్ని ఏరుకొత్తవు నిట్టాడులా...
బండారి రాజకుమార్వార్తా చత్వారం
తాతా ఏంటి కంట్లో శుక్లం తీసేసుకుని వాలుకుర్చీలో కూర్చుని సోడాబుడ్డి కళ్ళజోడు సరిచేసుకుంటూ అంగుళం వదలకుండా తెగ చదివేస్తున్నావ్ అంతా విశ్వసనీయత లేని సమాచారం గతకాలం కాదిది ఎవ్వడికిష్టమొచ్చింది వాడు పెద్ద పెద్ద అక్షరాలతో రాస్తాడు మోసపోకు నిజమనుకుని...
మెకానికల్ ఇంజనీరింగ్
అక్కడ తలలు లేని సూత్రాలు ప్రాణం లేని సమీకరణాలు ఎందుకు పుట్టాయో తెలియని ప్రమేయాలు జీవితాలను లోతుగా అధ్యయనం చేస్తుంటాయి మధ్య మధ్యలో వేరే ప్రపంచపు విద్యుత్తు, కంప్యూటర్ అవశేషాలు పైపైన యుద్దం అని పూర్తిగా మెదడుని తినేస్తుంటాయి ప్రయోగాలు జరగని...
సాయి భరత్రంగు రెక్కల గుర్రం
రోజూ ఇలాగే ఇక్కడికే ఎందుకో ఎక్కడికో తెలియకుండానే వచ్చేస్తున్నా ఇది నిజమూ కాదనీ కలా కాదనీ కల లాటి నిజమూ కాదనీ తెలుస్తూనే వుంది నిజమైతే కూడా బాగుండని అనిపిస్తూనే వుంది ఏదో తెలియని లోకం రోజూ చూసే మనుషుల్లా లేని మనుషులు కనిపిస్తున్న లోకం ఆకసాన్ని...
డాక్టర్ విజయ్ కోగంటిచూడలేదు
మా ఊరి మట్టివాసన నన్నెపుడూ వీడలేదు మళ్ళీ ఏ ఊరూ నన్ను కన్నబిడ్డలా చూడలేదు దృష్టి గమ్యంపై లగ్నం చేసి నడుస్తూ ఉంటే దారిలో ముళ్ళు చూడలేదు మైలురాళ్ళు చూడలేదు ఎరుపెక్కిన చెక్కిలిపూలు అరవిచ్చిన అధరసుమాలు ఇటువంటి పూదోటని మునుపెన్నడూ చూడలేదు ఈరోజు కూడా ఒక...
అంజలిఎరుక
ఓ పక్క చిరిగిన దిండు, చెదలుపట్టిన కర్రలు కాలిన దేహాల నుండి రాలిన బూడిద వాడిన పూలమాలల,కింద శవాల్ని పెట్టుకొని ఉబ్బిన నేల ఇప్పుడే నిన్న రాలిపోయన ఇరవై రెండేళ్ల కుర్రాడి శవాన్ని ఇక్కడి కి తీసుకొచ్చాం సాయంత్రం నుండి వాళ్ళ అమ్మ తుపానుకి వణుకుతున్న...
సుంకర గోపాలయ్యరంగులు
ఎవరో ఏ దిక్కునుండి వచ్చారో నేను పరధ్యానంలో ఉండగా ఎదురుగా ముఖంనిండా ప్రశ్నల పుస్తకం పరచుకుని కంగారుగా లేరు జవాబుకోసం ఆశగా ఒక్క ప్రశ్నకైనా ఒక ప్రశ్న నేనెవరిని మనిషిని! ఏ మనిషి తెల్లబోయాను పులుముకున్న రంగుల్లో ఏ మనిషని చెప్పలేక నా దుర్గతికి...
మనిషీ పక్షీ
పక్షి గూడు తనిష్టం తన నైపుణ్యం తన కళాత్మకత భౌగోళిక నైసర్గిక నిర్ణయం తనదే గాలి నీరు మంట గూడుని చెదరనీయని చోటు ఎన్నిక స్థిర నివాసం కాకపోయినా తనదైన శైలిలో పుల్లపుల్ల ఏరి కూర్చి నిర్మాణం ప్రాంతంలో తన వనరులు తరిగితే వలస జంకు లేకుండా మరోచోట మళ్ళీ గూడు తనే...
రోటి పచ్చడి
మా ఆవిడ రోటి పచ్చడి చేస్తోంది వేరుశనగ పప్పులు కొన్ని కొన్ని ఎండు మిరపకాయలు దోరగా వేయించిన ధనియాలు, జీలకర్ర కాస్త చింత పండు ఉప్పు కూడా వేసింది నాలుక ప్రేమ లో పడాలిగా పొడవయిన వాక్యం లాంటి రోకలి లయబద్దం గా రోట్లో దంచుతుంటే పరిసరాలు పరిమళ భరితం రోటిది...
వాడిపోయిన పువ్వుల్లో నువ్వు
ఉద్వేగంతో ఎదురుచూసే మధుర క్షణాలు కాస్తా నువ్వొక్క నిర్లక్ష్యం బాణంతో నిర్లిప్తం చేస్తావు.. ఆనందపుటంచులు తాకి జ్ఞాపకాల్లో దాచుకోవాల్సిన వెన్నెల రేయి విషాద రాగమాలపిస్తుంది. దేహాం తప్ప మరేదీ కనపడని మనిషికి గాయమెక్కడో తెలీదు.. దగ్గరకి తీసుకోని...
కోడే యామినీ దేవిసరుకూ మనిషీ
బజారులోకి…. నేనలా అడుగు పెడతానో … లేదో సరుకులు నాతో మాట్లాడటం మొదలెడతాయి బియ్యం … పప్పులూ… ఉప్పుల్లాంటి నిత్యావసరాలన్నీ… నన్ను పలకరించి నా సంచిలో కూర్చుంటామంటాయి ఆఫర్లు… డిస్కౌంట్ల పేరుతో కొన్ని… కన్నుగీటి...
మొయిద శ్రీనివాస రావుఆధునిక మానవుడి
అంతిమయాత్రకు ముందు
1. మనుషులెప్పుడో సచ్చిపోయిన్రు. ఇప్పుడు కదలాడుతున్నవన్నీ వాళ్ల నీడలే. నీడలంటే యాదికొచ్చింది…మాడుపలిగే ఎండపూట సెర్వులోని అలలు గట్లమీద గీస్తున్న సజీవచిత్రాలు ఎంత బాగుంటయో! చెరువుకోళ్లు వాటి ముక్కులతో పొడుత్తాంటె..ఎంత అబ్బురమో! సూపున్నోడి...
‘ఆంధ్రప్రదేశ్ కార్పొరేషన్
ఆఫ్ ఇండియా లిమిటెడ్’
ఇది ప్ర’జల’భాగస్వామ్యం తో నడపబడుచున్న ఏకైక కంపెనీ ప్రజలందరూ ఈక్విటీ వాటాదారులు ఎమ్మెల్యేలు అధీకృతులు అధినేత సీఈఓ ప్రస్తుతం డిబెంచరుల విడుదల చేయుచున్నది భూమి పెట్టుబడి గా మున్నెన్నడూ లేని భారీ లాభములు కూర్చుకొను ఏకైక కంపెనీ తన ఆస్తి...
పొన్నంగిపల్లి శ్రీనివాస రావ్మతం
మనిషి నిద్రపోయాడు నిద్దట్లో నడుస్తున్నాడు జీవన చక్రంలో ఉరుకులుపరుగులు మనిషి వెంట అనునిత్యం వెంటాడుతూ అవకాశం కోసం ఆబగా నిరీక్షిస్తుంది అదొక మత్తు అలా అలా పాకేస్తుంది నరనరాన జీర్ణక్రియలో వేగం త్వరణం రెట్టింపు అందరూ దాన్ని గ్రంథాల్లో సారం...
కవి కష్టాలు కవివి
అందరూ పడుకున్నాక నిమ్మలంగా లేచి, చీకట్లో కూర్చొని కవిత రాయడమంటే భలే ఇష్టం నాకు పొద్దుగాల అది తిరిగి చదువుకున్నప్పుడు ఎంత ఆనందమేసేదో (మూడు నెలల తర్వాత) అందరూ ఇంకా పూర్తిగా పడుకోకముందు, వాళ్ళ వాళ్ళ జీవితాల్లోకి జారుకొని పరీక్షించుకునేప్పుడు నిమ్మలంగా...
డేగల హిమసాయిలేఖ
ప్రియాతి ప్రియమైన పూజ్యులైన శ్రీయుత గౌరవనీయులైన సంబోధనతో మొదలయ్యే ఆప్యాయతాక్షరాలతో కూడిన వాక్యాల పరంపర ఆద్యంతం మళ్ళీ మళ్ళీ చదువుకోవాలన్పిస్తుంది ఆరాటపడే మనసు లోంచి ఉద్భవించే అక్షరాలు కలంలోంచి కాలంలోకి ప్రవహిస్తూ ఎదుటిమనసుని తాకుతుంది ప్రేమయో...
బొమ్మలు
ఒక సాయంత్రం నన్ను టీ తాగుతూఉంది పక్కనే ఇద్దరు సీనియర్ సిటిజెన్లు ఈ సమాజం మారదని రోడ్డు మీద ఊశారు వాహనాల బరువుతో నడుం వంగిన రోడ్డు ఊతకర్ర కోసం చూస్తోంది పిల్లల్ని మోసుకెళ్లి ఇంటికి చేరుస్తున్న స్కూలు వ్యాన్ కిటికీలోంచి తొంగి చూస్తున్న పసికంట్లో రేపటి...
నాలుగు కన్నీటి బొట్ల తోడు
నువ్వూ వస్తే బాగుండు అన్నాడు తను రాళ్లను రాపాడిస్తూ మత్తుగా వచ్చే వీలుంటే రానా అందామె గాలిలోకి పరిమళాన్ని ఊదుతూ పిచ్చిగా ఏమైనా ఈ మధ్య నా మీద చిన్నచూపు నీకు అన్నాడు తనలో అలముకున్న నిశబ్దాన్ని నిమురుతూ అర్ధం చేసుకోవూ అందామె అతని నిరసన గొంతుకు ఊపిరి...
సుభాషిణి తోటపొత్తుల ప్రేమాయణం
1. నువ్వూ నేనూ… చెప్పు నువ్వూ నేనూ? ప్రజా ప్రేమికులం కదా, వారి గురించిన మన కలలు ఒకటే గదా, మనం మనం ఒకటి! సరే , ఒకే గూటికింద ఒకే కుంపటి పెట్టి దొరికింది దొరికినట్టు వండుకుతినేద్దాం మనవారి కోసం జీవితాలు పణంగా పెట్టేద్దాం 2. ఎంతదృష్టం నువు నాకు...
శాంతీ ద్రోహం
కొవ్వొత్తులు వీధుల్లో మెరుస్తున్నాయి గేటెడ్ కమ్యూనిటీలో మాతాకీ జై లు వినబడుతున్నాయి నాలుగురోజుల్లో అంతా గాఢ నిద్రలో వాడు మాత్రం క్షణ క్షణం అప్రమత్తతతో యుద్ధం చెయ్ మైదాన నినాదం చచ్చేది మనం కానప్పుడు ఏ నినాదమైనా ఇవ్వొచ్చు కత్తుల యుద్దం తుపాకీ యుద్దం...
నీ మౌనం
నేస్తమా….! మనసు పొలిమేరల్లో ఓ చిన్న తడి…. కరిగిపోతున్న మన జ్ఞాపకానిదయ్యుంటుంది…! రెప్పలపై నాట్యం చేసిన ఎన్నో కలల చప్పుళ్ళు ఇంకా వినిపిస్తునే ఉన్నాయి…! వెన్నెలను చూస్తూ మైమరచిపోతూ నువ్వినిపించిన తీయని మాటల గంధాలు మేనుని...
శాంతి కృష్ణసవరణ ?
జనం సుడులు తిరిగి పోతుంటారు ఖాళీ పాదాలతో వట్టి చేతులతో సామ్రాజ్యాలనిండా తిండి కోసమే బతుకుతుంటారు ఇది ఎంతకీ అభివృద్ది చెందని దేశ పటం పేరు రాయబడిన గింజలన్నీ రాబందుల కోసమే ఆకలి కనబడని వోటు వస్తువు ఇది ఖద్దరు వ్యాకరణం సమయాన్ని భుజాన వేసుకుని పోతూ పోతూ...
అనిల్ డానీఇప్పుడిదొక బహిరంగ బహిర్భూమి!
ఇక్కడ తిమింగలాలు సముద్రాన్ని శాసిస్తాయి చిన్న చేపలెప్పుడూ చితికి పోవడమే! చట్టం ఎప్పుడంటే అప్పుడు కళ్లు మూసుకుంటుంది తెరిచిన కళ్ళను అప్పటికప్పుడు పెకిలించి వేస్తుంది నల్లకోటు చిమ్మచీకట్లో ఎక్కడ తప్పిపోయిందో ఎవరికీ తెలియదు దానిని వెతుకుతూ వెళ్ళిన...
కాసుల ర‍వికుమార్‍‘అప్పుడు…’
తడి ఆరనివ్వకుండా.. కళ్ళకు నీరు సరఫరా చేసే హృదయానికి .. జవాబు చెప్పలేని తనాన్ని.. లోలోన మింగుతూ.. తూనీగల్ని పట్టుకుందామని పరిగెట్టే అమాయకత్వంలా.. కాలాన్ని పట్టుకోవాలనుకుంటున్న నా వెర్రి ఆలోచనకు .. నాలో… నేనే … నేను ..ఏమి లేను.. అనే...
సుజాత తిమ్మన